Με τον πρόσφατο νόμο 4055/2012 άλλαξε εκ βάθρων η διαδικασία έκδοσης συναινετικού διαζυγίου. Η ταλαιπωρία των δύο συζητήσεων που απείχαν μεταξύ τους έξι και πλέον μήνες, αποτελεί πλέον παρελθόν και η διαδικασία ολοκληρώνεται σε μια και μοναδική συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου, με συνοπτικό και γρήγορο τρόπο, η οποία μπορεί να ξεκινήσει μόλις 6 μήνες μετά την τέλεση του γάμου!

Το βασικότερο όμως είναι ότι με τις νομοθετικές αυτές αλλαγές στο πεδίο του συναινετικού διαζυγίου, διευρύνθηκε το περιεχόμενο της έγγραφης συμφωνίας των συζύγων για τη ρύθμιση της επιμέλειας των τέκνων και την επικοινωνία με αυτά, η οποία πλέον μπορεί να περιλαμβάνει και συμφωνία για το ύψος της καταβαλλόμενης διατροφής, όπως εξάλλου συνέβαινε ήδη στην πράξη , με αναβαθμισμένη όμως πλέον σημασία, διότι η συμφωνία αυτή επικυρώνεται από το Δικαστήριο που εκδίδει το συναινετικό διαζύγιο. Έτσι, δε φαίνεται να είναι πλέον, καταρχήν, αναγκαία η προσφυγή στο Δικαστήριο προκειμένου να ρυθμιστεί δικαστικώς η επιμέλεια, η επικοινωνία και το ύψος της διατροφής, διότι η τήρηση της συμφωνίας καθίσταται πλέον δικαστικά εξαναγκαστή. Αυτό σημαίνει ότι σε περίπτωση παράβασης των όρων αυτού του ιδιωτικού συμφωνητικού, το ίδιο αυτό έγγραφο αποτελεί τον τρόπο με τον οποίο θα επιδιώξει ο καθένας την άσκηση των δικαιωμάτων του.

Τα πλεονεκτήματα της νέας διαδικασίας είναι λοιπόν σαφή και επιπλέον με τον τρόπο αυτό μειώνεται και το κόστος των δικαστικών ενεργειών και κυρίως ο χρόνο τους, ενώ δίνεται στα μέρη η δυνατότητα να καθορίσουν με λεπτομέρεια στο συμφωνητικό τους, όλα όσα θα καθόριζε σε άλλη περίπτωση ο δικαστής, με άμεσο και αποτελεσματικό τρόπο.

Προσοχή, λοιπόν, γιατί η διαδικασία αφορά σε όσους είναι σίγουροι και κατασταλαγμένοι στην απόφαση να τερματίσουν την έγγαμη συμβίωσή τους, διότι ο νόμος δε δίνει πλέον το περιθώριο περισυλλογής και μεταμέλειας έως μια δεύτερη συζήτηση του συναινετικού διαζυγίου, οπότε οι εν βρασμώ κινήσεις δε συνιστώνται!!

Ένα ούτως ή άλλως δύσκολο θέμα, τόσο για τους εν διαστάσει ή διαζευγμένους γονείς και τα παιδιά τους, όσο και για το Δικαστή που καλείται να λάβει μια όσο το δυνατόν πιο ακριβοδίκαιη απόφαση, αυτό της διατροφής, δυσχεραίνεται ακόμη περισσότερο από τα δεδομένα που διαμορφώνει η περίοδος οικονομικής κρίσης που διανύουμε. Το συμφέρον του τέκνου είναι το κριτήριο στο οποίο πάντα βασίζεται το Δικαστήριο προκειμένου να εκδώσει μια απόφαση που πραγματεύεται το θέμα της γονικής μέριμνας, της περιλαμβανόμενης σε αυτήν επιμέλειας και της διατροφής. Η αναζήτηση του αληθινού συμφέροντος του τέκνου είναι μια δυσχερής διαδικασία, η οποία εκτιμάται και αποτυπώνεται από το Δικαστήριο με βάση τα δεδομένα που τίθενται στην κρίση του κατά τη δεδομένη χρονική στιγμή συζήτησης της υπόθεσης ενώπιον του.

Τι γίνεται, λοιπόν, όταν οι συνθήκες μεταβληθούν, όταν μεταβληθούν δηλαδή τα δεδομένα στα οποία στηρίχθηκε η απόφαση; Είναι κρίσιμο, κάποιες φορές επιβεβλημένο σχεδόν, να μεταρρυθμιστεί η ισχύουσα απόφαση. Η μεταρρύθμιση της απόφασης μπορεί να αφορά μόνο στο ύψος της διατροφής ή ακόμη και στο θέμα της επιμέλειας. Μάλιστα, το Δικαστήριο στις περιπτώσεις αυτές, θα συνεκτιμήσει και την έκφραση προτίμησης του τέκνου προς τον ένα γονέα ή τον άλλο, στο μέτρο της ωριμότητάς του φυσικά. Όταν και οι δύο γονείς είναι αντικειμενικά κατάλληλοι για την ανατροφή του τέκνου, ερευνώνται οι πραγματικές δυνατότητες του κάθε γονέα να ανταποκριθεί στις ανάγκες του τέκνου του. Η σημαντική αλλαγή στην οικονομική κατάσταση ενός γονέα, σε συνδυασμό με τις πιθανές συνέπειες που μπορεί να έχει αυτή η αλλαγή στην ψυχολογία του γονέα και τη συμπεριφορά του απέναντι στο τέκνο, μπορεί να θεμελιώσει λόγο για εκ νέου ρύθμιση της επιμέλειας, της επικοινωνίας και της διατροφής.

Για τον προσδιορισμό του ποσού διατροφής που επιδικάζεται λαμβάνεται υπόψη ο μισθός του κάθε γονέα, τα περιουσιακά στοιχεία και οι εν γένει οικονομικές δυνάμεις του καθενός. Εξάλλου, κάθε ηλικία έχει τις δικές της ανάγκες και αυτές προσδιορίζονται από τις συνθήκες ζωής του τέκνου, δηλαδή τους συγκεκριμένους όρους διαβίωσης ανάλογα με την ηλικία. Στην περίπτωση, λοιπόν, που προκύψει μείωση μισθού, απώλεια εργασίας, κατάσχεση ή εκποίηση περιουσιακών στοιχείων, για όποια από τις δύο πλευρές, είτε το γονέα υπόχρεο σε διατροφή είτε το γονέα που ασκεί την επιμέλεια, ίσως είναι η κατάλληλη στιγμή να σταθμιστεί η νέα κατάσταση που διαμορφώνεται και οι συνέπειες που μπορεί να έχει για το τέκνο.

Έχετε λοιπόν κι εσείς ένα διαμερισματάκι, που με κόπο αγοράσατε ή με περηφάνια κληρονομήσατε και αποφασίσατε να το νοικιάσετε. Και τότε άρχισαν τα δύσκολα. Πρώτα, ήρθε η εφορία να φορολογήσει τα εισοδήματά σας από τα μισθώματα.  Έπειτα, προστέθηκε και το «χαράτσι», ανάλογα με την τοποθεσία και το εμβαδό του ακινήτου! Και μετά χάσατε τα ίχνη του μισθωτή, ο οποίος έχει να καταβάλει μίσθωμα από τριμήνου και δεν απαντά και στα τηλέφωνα. Αναζητώντας το διαχειριστή της πολυκατοικίας, μήπως αποσπάσετε καμιά πληροφορία, μαθαίνετε έκπληκτοι ότι οφείλει και κοινόχρηστα. Ευτυχώς τουλάχιστον ο λογαριασμός της παροχής ρεύματος, νερού, φυσικού αερίου δεν είναι στο όνομα σας.

Καθημερινά όλο και περισσότεροι ιδιοκτήτες αντιμετωπίζουν προβλήματα με την ασυνέπεια των ενοικιαστών τους να καταβάλουν το μίσθωμα. Εύστοχα κάποια στιγμή ένας απελπισμένος ιδιοκτήτης, καθώς ο μισθωτής του, του όφειλε περί τις 3.500 €, με ρώτησε: «και τι να κάνω δηλαδή στον επόμενο ενοικιαστή; Να ζητήσω Ε1; Ε9; Φορολογική και ασφαλιστική ενημερότητα;» Δε θα φτάσουμε και στα άκρα. Η κατάρτιση του μισθωτήριου συμφωνητικού έχει ιδιαίτερη σημασία. Σε περιπτώσεις δε που το μίσθωμα δεν είναι ένα αμελητέο ποσό, είναι προτιμότερο να  καταρτίζεται η σύμβαση με όρους ιδιαίτερους και εξατομικευμένους και να μην υπογράφουμε το «μισθωτήριο από το περίπτερο». Συμπληρώνουμε πάντα, αναλυτικά, όλα τα στοιχεία του μισθωτή μας και των ατόμων που θα διαμένουν μαζί του. Και καταθέτουμε το μισθωτήριο στην αρμόδια Δ.Ο.Υ. λαμβάνοντας ένα θεωρημένο αντίγραφο. Ελέγχουμε αν ο μισθωτής μας καταβάλει τα κοινόχρηστα και επικοινωνούμε μαζί του προκειμένου να ενημερωθούμε για το αν όλα (υδραυλικά, ηλεκτρολογικά κλπ.) λειτουργούν κανονικά, καθώς οι βλάβες που δεν οφείλονται στη συνήθη χρήση του μισθίου βαρύνουν τον ιδιοκτήτη ο οποίος οφείλει να τις αποκαταστήσει. Τέλος, ενδείκνυται να ζητήσουμε τη συνδρομή δικηγόρου εγκαίρως, ήτοι με την καθυστέρηση δύο - τριών μισθωμάτων, ώστε να συμβιβάσουμε το συντομότερο τα πράγματα ή να προχωρήσουμε στη λύση της μίσθωσης, με τη λιγότερη δυνατή ζημία και για τις δύο πλευρές.

«Υπερχρεωμένα νοικοκυριά».. «νόμος Κατσέλη».. «κόκκινα δάνεια».. «κούρεμα δανείων»…  δεν είναι υπερβολικό να ειπωθεί ότι πρόκειται για φράσεις της καθημερινότητάς μας πλέον. Η ψυχολογία του προσώπου που διαπιστώνει ότι έφτασε στο σημείο που δεν μπορεί ή δεν αντέχει να εξυπηρετεί πλέον τα δάνειά του είναι ιδιαίτερα κρίσιμη και εύθραυστη.  Πρώτες σκέψεις: Μπορώ να υπαχθώ στο νόμο; Πού να απευθυνθώ; Ποιος θα με συνδράμει; Να προσφύγω στη δανείστρια τράπεζα; Στην ένωση καταναλωτών; Στο φυλλάδιο που τυχαία βρέθηκε μπροστά μου και υπόσχεται λύση στο πρόβλημά μου; Στο δικηγόρο; Ποιος θα με κατανοήσει και θα με συμβουλεύσει σωστά;  

Απευθυνόμαστε, λοιπόν, σε πρόσωπο που μας δημιουργεί αίσθημα εμπιστοσύνης, διότι οφείλουμε να χτίσουμε μια σχέση ειλικρίνειας και αλήθειας μαζί του. Έπειτα προσπαθούμε να διαγνώσουμε αν  το πρόσωπο αυτό γνωρίζει τουλάχιστον τις διατάξεις του νόμου! Αυτό δεν είναι τόσο δύσκολο όσο ακούγεται. Αόριστες ή διφορούμενες απαντήσεις,  θα πρέπει να μας προβληματίσουν και να μας απομακρύνουν ίσως από το πρόσωπο αυτό. Είναι αναγκαία η κατανόηση όλης της διαδικασίας εξαρχής. Πρέπει να πληροφορηθούμε επαρκώς για το κάθε στάδιο και όλα τα πιθανά ενδεχόμενα εξέλιξης της υπόθεσής μας.                 

Προκειμένου, πάντως, να μη χαθεί πολύτιμος χρόνος, πρώτο μας μέλημα είναι να συγκεντρώσουμε τα κάθε είδους χρέη και οφειλές μας.  Έτσι θα διευκολύνουμε και το πρόσωπο που θα χειριστεί την υπόθεσή μας να διαμορφώσει μια συνολική εικόνα για την οικονομική μας κατάσταση και να επιλέξει την πιο ενδεδειγμένη λύση για μας, καθώς κάθε περίπτωση είναι μοναδική και ξεχωριστή.

Ομολογουμένως, ένα «κουρεμένο χρέος» είναι προτιμότερο από ένα «ανεξέλεγκτο χρέος»! Όμως, το αν και κατά πόσο μπορεί να κουρευτεί το κάθε χρέος εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, τους οποίους θα αναλύσουμε διεξοδικά σε επόμενες δημοσιεύσεις, αναμένοντας με ιδιαίτερο ενδιαφέρον και τις επικείμενες τροποποιήσεις του νόμου.

Αν οφείλουμε ήδη, πάντως, ληξιπρόθεσμες δόσεις στα δάνεια ή τις πιστωτικές μας κάρτες και τα τηλέφωνα χτυπάνε επιμόνως από τράπεζες, εταιρείες ενημέρωσης ή δικηγορικά γραφεία, σκόπιμο είναι να γνωρίζουμε τα δικαιώματά μας:  Σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία, οι δανειστές μας ή τα πρόσωπα που καλούν για λογαριασμό τους, μπορούν να καλούν μόνο κατά τις εργάσιμες ημέρες, μόνο μία φορά ανά δύο ημέρες και μόνο αφότου παρέλθουν δέκα ημέρες από τότε που η οφειλή μας έχει καταστεί ληξιπρόθεσμη.  Απαγορεύεται ρητά, πάντως, η ενόχληση άλλου προσώπου της οικογένειας πλην του ίδιου του οφειλέτη, η άσκηση ψυχολογικής πίεσης περί διακινδύνευσης περιουσιακών στοιχείων δικών μας ή της οικογένειάς μας, η απειλή δυσφήμισής μας στο οικογενειακό ή εργασιακό περιβάλλον και η παραπλανητική αναφορά στις συνέπειες αθέτησης πληρωμών.