Η Σοφία το επόμενο πρωί πήγε στα ΚΤΕΛ για να υποδεχτεί τη μητέρα της. Όση ώρα περίμενε στο αυτοκίνητό της μέχρι ν' ανακοινωθεί η άφιξη του λεωφορείου, σκεφτόταν τη γνωριμία της με τον Αλέξη. Θυμόταν πως ανυπομονούσε να τον συναντήσει όταν της υποσχέθηκε πως ο ίδιος θα έφερνε το κινητό στο σπίτι της. Τώρα που της είχε περάσει εκείνη η «φλόγα» , τώρα που η δουλειά της πάλι είχε μπει σε προτεραιότητα, το όλο σκηνικό με τον Αλέξη της φάνταζε «βιαστικό», «παρορμητικό» κι ίσως, «επιπόλαιο».Σχεδόν δεν γνωρίζονταν κι όμως, εκείνος δεν είχε κανέναν ενδοιασμό να δεχτεί τον καφέ που του…