Τα μικρά παιδιά με τερηδόνα και ο "μύθος" του "δεν βαριέσαι" θα βγουν τα "μόνιμα"

ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΟ ΛΑΘΟΣ! Δυστυχώς πάρα πολλά παιδιά, παρουσιάζουν ήδη από τον 3ο-4ο χρόνο τερηδονισμένα δόντια, λόγω γλυκών, χρήσης πιπίλας βουτηγμένης στο μέλι, και της επιλογής των γονιών να αφήνουν (για να νανουριστούν) τα μωρά τους να κοιμηθούν με το μπιμπερό στο στόμα όλη την νύχτα. Όλες αυτές οι τόσες συχνές επιλογές γιαγιάδων και γονέων οδηγούν σε ένα στόμα όπου αντί το αστραφτερό χαμόγελο, συναντάμε διασκορπισμένες μαύρες κουκίδες και μικρές τρυπίτσες. Οι γονείς το βλέπουν, αλλά συχνά εφησυχάζουν περιμένοντας να πέσουν τα σάπια, για να βγουν επιτέλους τα γερά. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΤΣΙ. ΤΑ ΠΡΩΤΑ-ΝΕΟΓΙΛΑ 20 ΣΤΟΝ ΑΡΙΘΜΟ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΛΟΓΟΥΣ:

* Για την ανάπτυξη της ομιλίας στα μικρά παιδιά. * Γιατί με την "παρουσία" τους έως την κανονική απόπτωση τους στα 6 χρόνια, κρατάν "την σωστή θέση" για τα μετέπειτα μόνιμα δόντια. Εννοώ, πως αν δεν τα περιποιηθούμε και τα αφήσουμε σαπισμένα να πέσουν νωρίτερα, ο κενός χώρος που δημιουργείται καταλαμβάνεται από τα διπλανά δόντια αναγκάζοντας τα μόνιμα δόντια που θα βγουν αργότερα, να πάρουν στραβή διάταξη.
* Η παρουσία "σάπιων" δοντιών επιτρέπει σε πολλά μικρόβια να εισέλθουν στον οργανισμό, προκαλώντας μολύνσεις και αποστήματα. Άρα, δεν πρέπει πρώτον να κάνουμε τα τρομακτικά διατροφικά λάθη που σας περιέγραψα, και με την πρώτη εμφάνιση τερηδονισμένων δοντιών να απευθυνθούμε στον παιδοδοντίατρο.