Ως αλλοιώσεις υψηλής επικινδυνότητας χαρακτηρίζονται οι αλλοιώσεις που προδιαθέτουν ή σχετίζονται με αυξημένη πιθανότητα ανάπτυξης καρκίνου του μαστού. Οι αλλοιώσεις που περιγράφονται στην βιβλιογραφία είναι: i.Άτυπη υπερπλασία των πόρων (ADH). Η οντότητα αυτή σχετίζεται με 2 φορές μεγαλύτερο κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου μαστού. Ο κίνδυνος αυτός διπλασιάζεται όταν η αλλοίωση ανευρίσκεται σε γυναίκες με θετικό κληρονομικό ιστορικό καρκίνου μαστού. ii. Άτυπη λοβιακή υπερπλασία (ALH) iii. Λοβιακό καρκίνωμα in situ ( LCIS ) Οι δύο αυτές οντότητες καλούνται προκαρκινωματώδεις αλλοιώσεις. Και οι δύο αναδύονται εντός της τελικής πορολοβιακής μονάδας και ο διαχωρισμός τους βασίζεται στην ποσοστιαία διάταση αυτής από το νεοπλασματκά κύτταρα.…

Οι μύκητες είναι μικροοργανισμοί που βρίσκονται σε πολλά σημεία του σώματός μας -κόλπος, στόμα, έντερο, νύχια- χωρίς να προκαλούν βλάβες. Ουσιαστικά πρόκειται για τους ίδιους μικροοργανισμούς που προκαλούν την μούχλα. Όταν όμως διαταραχθεί η άμυνα του σώματός μας ή δημιουργηθούν προϋποθέσεις γρήγορης ανάπτυξής τους προκαλούν την μυκητίαση. Οι προδιαθεσικοί παράγοντες της μυκητίασης είναι: 1. ο διαβήτης και γενικότερα ο προβληματικός μεταβολισμός της γλυκόζης2. η ανεπάρκεια του ανοσοποιητικού συστήματος (aids,καρκίνος, χημειοθεραπεία)3. τα αντιβιοτικά, γιατί εξουδετερώνουν τους μη παθογόνους μικροοργανισμούς που μάχονται τους μύκητες4. η εγκυμοσύνη και η εμμηνόπαυση5. τα αντισυλληπτικά χάπια6. η παρατεταμένη υγρασίαΕίναι προφανές ότι οι γυναίκες που ανήκουν στις…

Τα γυναικολογικά προβλήματα αυξάνονται αισθητά μετά τις διακοπές, γεγονός που επιβεβαιώνει η μεγαλύτερη προσέλευση των γυναικών στα γυναικολογικά ιατρεία ή στα εξωτερικά ιατρεία των νοσοκομείων. Οι κολπίτιδες, μυκητιασικές και μικροβιακές, είναι πολύ συνηθισμένες, επειδή ευνοούνται από το υγρό και ζεστό περιβάλλον. Προκαλούνται από την εισβολή μυκήτων ή μικροβίων στον κόλπο, όπως τα χλαμύδια, το μυκόπλασμα, το ουρεόπλασμα, η τριχομονάδα, η Gardnerella, ο στρεπτόκοκκος, ο σταφυλόκοκκος, κυρίως όμως ο μύκητας Candida albicans. Τα κυριότερα συμπτώματα είναι η αυξημένη έκκριση διαφανούς και στη συνέχεια λευκού, παχύρρευστου, δύσοσμου υγρού, ο κνησμός και η ερυθρότητα. Μόλις γίνουν αντιληπτά αυτά τα συμπτώματα, η γυναίκα πρέπει…

Στη συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων η ρήξη (σπάσιμο) του παρθενικού υμένα γίνεται με την πρώτη σεξουαλική πράξη, δηλαδή την πρώτη διείσδυση του πέους στον κόλπο της γυναίκας. Επίσης, "σπάσιμο" του παρθενικού υμένα μπορεί να γίνει με διείσδυση οποιουδήποτε αντικειμένου μέσα στον κόλπο, και φυσικά και με τα δάχτυλα είτε κατά τη διάρκεια του αυνανισμού ή κατά το ερωτικό παιχνίδι. Τρίτος τρόπος είναι κάποιο ατύχημα που συνδυάζεται με χτύπημα στην περιοχή, πχ, πτώση από ποδήλατο, στην παιδική χαρά, κλπ. Η ρήξη του παρθενικού υμένα είναι ίδια (πόνος - αίμα) όπως και αν αυτή γίνει. Ο παρθενικός υμένας έχει αιμοφόρα αγγεία. Αν…

Οι αιμορραγίες από τον κόλπο είναι πολύ συχνές στην παιδική ηλικία. Οφείλεται στο γεγονός ότι ο κόλπος του μικρού κοριτσιού είναι πολύ ευαίσθητος και αιμορραγεί πολύ εύκολα, λόγω πλήρους απουσίας των οιστρογόνων. Επιπλέον, είναι ιδιαίτερα ευάλωτος σε λοιμώξεις. Έτσι, οι κολπίτιδες αποτελούν βασική αιτία αιμορραγίας από τον κόλπο. Άλλα αίτια μπορεί να αποτελούν τα ξένα σώματα. Τοποθετούνται εσκεμμένα από τα ίδια τα παιδιά μέσα στον κόλπο, ως παιχνίδι. Αρκετές φορές κομματάκια από χαρτί τουαλέτας μπορεί να περάσουν από λάθος, πίσω από τον παρθενικό υμένα, κατά το σκούπισμα του παιδιού από τη μητέρα τους.Οι κακώσεις προέρχονται συνήθως από ατυχήματα κατά τη…